Budynki szpitalne głównie oceniane są przez pryzmat ich wygody dla pacjentów i pracowników, estetyki czy nowoczesności. Na tę ocenę składają się ich wielkość, wygląd, rozwiązania komunikacyjne i wyposażenie. Rzadko jednak zwracana jest uwaga na „podskórną tkankę” szpitalnej rzeczywistości – zalecza technicznego, bez którego funkcjonowanie placówki zostałoby natychmiast sparaliżowane. Zapewnienie dostaw prądu, ciepła, wody, kanalizacji, łączności telefonicznej i sieci teletechnicznej to absolutne podstawy funkcjonowania każdego, nie tylko szpitalnego, obiektu, w którym przebywają i pracują ludzie. Dlatego warto również zwrócić uwagę na towarzyszące obiektom leczniczym budynki, w których mieszczą się takie elementy infrastruktury jak kotłownie, stacje transformatorowe, węzły cieplne, oczyszczalnie ścieków czy gazy medyczne.

W Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym większość budynków technicznych, pod zbiorczą roboczą nazwą 570, została już przekazana do użytku. Działają hydrofornia, stacja transformatorowa, kotłownia olejowa i węzeł cieplny w budynku 570A (budynek z czerwonym kominem), druga stacja transformatorowa i stacja dezynfekcji ścieków mieści się w budynku 570B znajdującym się za szpitalem zakaźnym, natomiast w sąsiadującym z nim, trzecim budynku 570B’ znajduje się magazyn odpadów komunalnych. W ciągłej gotowości jest także DRUPS, czyli dynamiczny UPS, zapewniający bezprzerwową, rezerwową dostawę prądu dla szpitala, figurujący pod nazwą budynku 570D.

Obecnie zakończyły się procedury odbiorowe w dwóch ostatnich budynkach technicznych szpitala – portierni (570C) przy wjeździe na teren miasteczka szpitalnego oraz sąsiadującej z nią rozprężalni gazów medycznych (570E). Ta ostatnia stanowi wspólne źródło gazów medycznych dla całego szpitala: dostarcza tlen, podtlenek azotu i dwutlenek węgla. Stąd, po zredukowaniu ciśnienia, przesyłane są miedzianymi rurami poprzez kanał techniczny do piwnic budynków, gdzie znajdują się główne rozprowadzenia gazów, skąd trafiają do skrzynek informacyjno-zaworowych na oddziałach, a następnie do punktów poboru w salach szpitalnych.

W rozprężalni, w odrębnym pomieszczeniu znajdują się także odpowiednie rezerwy w postaci baterii butli o pojemności 40 dm3 i ciśnieniu 150 barów: 2 baterie po 20 butli w przypadku tlenu, 2 baterie po 10 butli podtlenku azotu i 2 baterie po 5 butli dwutlenku węgla.

Obydwa budynki – portiernia i rozprężalnia – przeszły właśnie w ręce inwestora i wkrótce zostaną przekazane użytkownikowi. Tlen z olbrzymich zbiorników już płynie do pacjentów na oddziałach szpitalnych.